तमिळनाडू

तमिळनाडू हे राज्य खरं तर आपल्याला लहानपणापासून ऐकलेलं असूनही फारच अनोळखी वाटतं,तिथले लोक,त्यांची भाषा,राहणी आणि स्वभाव ह्या बद्दल आपण बरंच काही ऐकलेलं असतं(अर्थात जास्ती निगेटीवच), पण माझा अनुभव मात्र खूप छान होता. तमिळनाडू म्हणलं कि सगळ्यात आधी डोळ्यासमोर येतात ती भलीमोठी गोपुरं असलेली प्राचीन, प्रशस्त आणि अविस्मरणीय मंदिरं!!! तामिळनाडूला जावून काही पाहणं जर अगत्याचं असेल तर ते म्हणजे त्यांची मंदिरं !!!
आम्ही आमची तामिळनाडू ट्रीप सुरु केली ती तिरुचिरापल्ली ह्या ऐतिहासिक नगरीपासून. बेंगळूरहून बेंगळूर-होसूर-सेलम-नमक्कल असा रात्रभर प्रवास करून सकाळी नऊच्या सुमारास आम्ही तीरुचीला पोचलो. प्रवास तसा चांगलाच झाला होता. सकाळी उजाडलं तेव्हा सेलमला पोचलो होतो. सेलम तसं मोठं गाव आहे- जवळपास १०-१२लाख लोकसंख्येचं.पोचल्या पोचल्या बघतो तर काय...........चहा करण्यासाठी चक्क आपण पाणी तापवायला वापरतो तसले बंब ठेवलेले होते. भाषेचा प्रॉब्लेम सेलमच्या पुढूनच सुरु झाला. कारण त्या आधीच्या गावांमध्ये आम्हाला येत असलेली कानडी भाषा समजत होती. इकडे मात्र तमिळ आणि अगदीच तुटकी-फुटकी इंग्लिश भाषा येत होती लोकांना.
तमिळनाडू मध्ये कुठल्याही गावामध्ये सापडणारी कॉमन गोष्ट म्हणजे गर्दी,गोंगाट आणि मोठ्या आवाजात लावलेली गाणी (अर्थात तमिळच).अगदी रात्री दोन वाजता सुद्धा हे लोक तेवढ्याच उत्साहात गाणी वगैरे ऐकतांना दिसतील. बस मध्ये तर रात्रभर टीव्ही वर कुठले तरी अगम्य सिनेमे सुरु होते, आणि रात्री अडीच वाजता सुद्धा लोक सिनेमे बघतच होते! खरी मजा आली ती सेलम ला बस बदलल्यावर..........
सेलम ते तीरूची बसचं तिकीट ४४ रुपये होतं...आम्हाला वाटलं एखाद्या तासात संपेल प्रवास.पण चक्क तीन तास झाले तरीही प्रवास काही संपेना. तेव्हा लक्षात आलं कि इकडे बसचं भाडं आपण कल्पना करू शकतो त्यापेक्षाही स्वस्त आहे.

तिरुची तामिळनाडू मधील एक महत्वाचं शहर आहे. बऱ्याच ऐतिहासिक दाख्ल्यांमध्ये ह्या शहराचा उल्लेख सापडतो.कावेरी नदीकाठी वसलेल्या ह्या सुंदर शहरात आपण प्रवेश करतो ते श्रीरंगम् ह्या कावेरी नदीतल्या बेटावरून. तिरुच्चीमध्ये थोडा नाश्ता करून आम्ही रॉकफोर्ट बघायला गेलो. रॉकफोर्ट हे तिरुची शहराचं प्रतीक आहे.शहराच्या जुन्या भाग्यात वसलेल्या ह्या किल्ल्यामध्ये खूप जुनं आणि प्राचीन मंदीर आहे.ह्या मंदिराचं नाव तायुमनस्वामी कोईल असं आहे.देव तायुमनस्वामी म्हणेच महादेव आहे. इथल्या महादेवाची काहीतरी वेगळीच कथा सांगितली जाते त्यावरूनच ह्या देवाला तायुमनस्वामी असं पडलं आहे.तमिळ आणि कानडी भाषेत आई साठी तायी असा शब्द आहे. पूर्णपणे दगडात बांधलेल्या ह्या मंदिराचं वैशिष्ट्य म्हणजे हे मंदिर जवळपास ३ मजली आहे.मंदिराच्या वर चढून गेल्यास पूर्णपणे दगडाच्या टेकडीवरच शिखरावर एक मंदिर आहे. ह्या मंदिरातल्या देवाचा नाव वाचून देव कोणता तेच कळेना. देवाचं नाव होता ‘अरुल्मिगु उच्चापिळळीयार!’ मंदिरात गेलो तेव्हा लक्षात आलं हा तर आपला गणपती बाप्पा!
तामिळनाडू मध्ये देवांना सुद्धा त्यांची स्वतःची तमिळ नावं आहेत!
रॉकफोर्टच्या परिसरात खूप गजबजलेली बाजारपेठ आहे.तामिळनाडूमध्ये बाजारपेठांचं सुद्धा फार प्रस्थ आहे. खासकरून सोन्याची तर फार मोठमोठी दुकानं पाहायला मिळतात.
इथून आम्ही पवित्र समजल्या जाणाऱ्या श्रीरंगम इथे जाण्यासाठी निघालो.जवळपास ५ की.मी. अंतरावर असलेल्या ह्या कावेरी नदीतील बेटावर अनेक पवित्र मंदिरं आहेत. सगळ्यात महत्वाचं आहे श्री रंगनाथ स्वामी मंदिर. जगातील सगळ्यात मोठं हिंदू मंदिर अशी ह्या मंदिराची ख्याती आहे.प्रचंड मोठं गोपुरम् असलेलं हे महाकाय मंदिर आपलं मनापासून स्वागत करतं.आपण आत प्रवेश करताच एका मागे एक अशी अनेक गोपुरं लागत जातात. प्रत्येक गोपुरावारची कलाकुसर अगदी बघण्यासारखी असते.देवादिकांच्या असंख्य गोष्टींची अनेक सुबक आणि अतिशय सुंदर अशी शिल्प ह्यावर पाहायला मिळतात.हि गोपूरं फार काही जुनी वाटत नाहीत.म्हणजे घडण आणि आराखडा जुनाच आहे,पण नव्याने जीर्णोद्धार झालेली आहेत.
मुख्य मंदिर पूर्णपणे दगडी बांधकामात आणि अतिशय सुबक,सुंदर आणि भव्य आहे. मंदिरातील कृष्णाची मूर्ती खरोखर सुंदर आहे.

श्रीरंगम् मधील आणखी एक मुख्य मंदिर म्हणजे तिरुवन्नैकोईल. त्याबद्दल वर्णन पुढच्या लेखात..धन्यवाद!!